Większość kobiet, które znam nie potrafi funkcjonować bez relacji. Wsiąkają w siebie jak w gąbkę cudze emocje, sprawy, problemy.
To my rozumiemy się bez słów, widzimy i pamiętamy jaką sukienkę miała na weselu Ania (7 lat temu!). Jesteśmy pełne pragnień i rozterek.
Książka, która jakiś czas temu wyszła nakładem Wydawnictwa eSPe wygląda bardzo niepozornie. Mimo ładnej okładki, środek bez choćby jednego obrazka czy grafiki może sprawić, że odłożymy ją szybko, myśląc, że nie jest czymś co może wciągnąć do granic możliwości. A tu… zaskoczenie!
Dwie autorki, które w rzeczywistości są kobietami dzielącymi się nie tylko pracą twórczą, ale tworzą głęboką relację, która przebija się przez wiele ich wypowiedzi.
Są to opowieści przeplatane czymś, co na pozór może wydawać się trochę nudne – historii świętych kobiet. Nic tu jednak nie nuży, wręcz przeciwnie!
Wiara, nadzieja, miłość, roztropność, wdzięczność, wierność, hojność, pobożność – te przestrzenie przewijają się wśród wielu opowieści z życia autorek i ich bliskich oraz z opowieści o świętych, które pojawiają się przy każdej z cnót. Choć są głęboko zakorzenione w katolickiej codzienności, nie ma tu krzty dewocji czy naciągania kogoś na jedyny słuszny sposób postrzegania świata.
Znalazłam tu zaproszenie do bycia mocniej, bardziej, pełniej. Kobiety kobietom – zarówno te święte, jak i te żyjące gdzieś obok. Opowieści bardzo prawdziwe, szczere i pociągające. To zaproszenie do podróży – ramię w ramię, ku spełnieniu do świętości.
Nie są to słodkie opowieści – laurki o tym, jak wspaniałe są „moje” przyjaźnie. Znalazłam tu raczej szczere do bólu wyznania o swoich brakach, niedostatkach, zranieniach, które zadajemy sobie wtedy, gdy jesteśmy sobie najbliżsi. Choroba nowotworowa, walka o dzieci, oddalenie od Kościoła – wiele różnych historii, a to co je wyróżnia to opowieści o przyjaźni, która dźwiga i pociąga do przodu, do uzdrowienia i życia w pełni, tu i teraz.
Autorki pokazują pewien proces, zapraszają do wejścia głębiej w swoje serce i relacje, które tworzymy. Proponują też konkretne pytania do refleksji, modlitwy i dodatek, z którego można korzystać w dłuższej formacji.
Czy polecam tę książkę? Bardzo! Dla siebie, dla przyjaciółek, dla kobiet wokół – inspirujmy się do życia bliżej Boga i ludzi – ta książka może być ku temu świetnym narzędziem!
Dziękuję Wydawnictwu eSPe za egzemplarz recenzencki!
Tytuł PRZYJAŹŃ. Przewodnik dla kobiet, jak budować i pielęgnować piękne przyjaźnie
Autor Michele Faehnle, Emily Jaminet
Ilość stron 200
Wydawnictwo eSPe
To my rozumiemy się bez słów, widzimy i pamiętamy jaką sukienkę miała na weselu Ania (7 lat temu!). Jesteśmy pełne pragnień i rozterek.
Książka, która jakiś czas temu wyszła nakładem Wydawnictwa eSPe wygląda bardzo niepozornie. Mimo ładnej okładki, środek bez choćby jednego obrazka czy grafiki może sprawić, że odłożymy ją szybko, myśląc, że nie jest czymś co może wciągnąć do granic możliwości. A tu… zaskoczenie!
Dwie autorki, które w rzeczywistości są kobietami dzielącymi się nie tylko pracą twórczą, ale tworzą głęboką relację, która przebija się przez wiele ich wypowiedzi.
Są to opowieści przeplatane czymś, co na pozór może wydawać się trochę nudne – historii świętych kobiet. Nic tu jednak nie nuży, wręcz przeciwnie!
Wiara, nadzieja, miłość, roztropność, wdzięczność, wierność, hojność, pobożność – te przestrzenie przewijają się wśród wielu opowieści z życia autorek i ich bliskich oraz z opowieści o świętych, które pojawiają się przy każdej z cnót. Choć są głęboko zakorzenione w katolickiej codzienności, nie ma tu krzty dewocji czy naciągania kogoś na jedyny słuszny sposób postrzegania świata.
Znalazłam tu zaproszenie do bycia mocniej, bardziej, pełniej. Kobiety kobietom – zarówno te święte, jak i te żyjące gdzieś obok. Opowieści bardzo prawdziwe, szczere i pociągające. To zaproszenie do podróży – ramię w ramię, ku spełnieniu do świętości.
Nie są to słodkie opowieści – laurki o tym, jak wspaniałe są „moje” przyjaźnie. Znalazłam tu raczej szczere do bólu wyznania o swoich brakach, niedostatkach, zranieniach, które zadajemy sobie wtedy, gdy jesteśmy sobie najbliżsi. Choroba nowotworowa, walka o dzieci, oddalenie od Kościoła – wiele różnych historii, a to co je wyróżnia to opowieści o przyjaźni, która dźwiga i pociąga do przodu, do uzdrowienia i życia w pełni, tu i teraz.
Gdy grzech sprawiał, że słabłam, miałam u boku przyjaciół, którzy stawiali mnie na nogi i pomagali mi dalej kroczyć ścieżką wiary. (…) Wpływają na mnie poprzez modlitwę nad filiżanką kawy lub pokazanie posta na blogu o wychowaniu dzieci w wierze. (…) Te przyjaźnie są darem, który pomaga mi przeżyć każdy dzień jako córka Boga. Str. 34Noemi i Rut, Matka Boża i Elżbieta, św. Hildegarda i bł. Juta, święte Perpetua i Felicyta – to tylko część z tych, których przyjaźń rozwijała się w drodze do świętości.
Autorki pokazują pewien proces, zapraszają do wejścia głębiej w swoje serce i relacje, które tworzymy. Proponują też konkretne pytania do refleksji, modlitwy i dodatek, z którego można korzystać w dłuższej formacji.
Czy polecam tę książkę? Bardzo! Dla siebie, dla przyjaciółek, dla kobiet wokół – inspirujmy się do życia bliżej Boga i ludzi – ta książka może być ku temu świetnym narzędziem!
Dziękuję Wydawnictwu eSPe za egzemplarz recenzencki!
Tytuł PRZYJAŹŃ. Przewodnik dla kobiet, jak budować i pielęgnować piękne przyjaźnie
Autor Michele Faehnle, Emily Jaminet
Ilość stron 200
Wydawnictwo eSPe
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Napisz co czujesz...